29 Eylül 2009 Salı

zaman geçmişi...


Zamansal kavramlar içinde yok olabildiğin her anı parçasında geçmişe dönüp neler yaptığını izlersin,nerelerde kaldığını,gidemediğin tüm zamanları ve seni bırakmak istemeyen anı parçalarını.Kendi iradenle zamanda yaptığın her geçişte anlarsınki doğruların ve yanlışların var.Gerçeklik ve hayaller arasında birbirinden ayıramadıkların senden hiçbir zaman vazgeçmezler.Anlamsızlıklar sendeyken bir suçlu hissiyatiyle seni sıkarlar, içinde bulundğun günü senden alana dek.Ve kendi içinde çıkamadığın tüm zamanlarda gözlerin anlamsız bakışlarının eşliğinde dünyaya ait olmayan davranışlarda bulunursun.Tekrardan tekrardan kalırsın düşlerin içinde, ve sana ait olan zamanlarda zemin yaparak sende yer edinmelerini sağlarsın.Kalmaktan sıkılsanda bazen gidemediğin tek yer kendi içindir. 19:19 29.09.2009

14 Eylül 2009 Pazartesi

A touch of shadow ...(big family)

There were days, there was the sun of the last days. There was time, in the never-ending human life. time had come all the people waiting to cross. had in fact your presence. There were thousands of people at the shadow. face a lot, but still got the rest Calendered in mind. tawny eyes like a sky, see what drops what you get, you never stayed in such time. When good-bye time...

24 DAKİKA...


Zamanlar arasında tüm dünya durmaz bir hal alır ellerinde.Durmak olsa zamanda nede iyi olur bir oğul için.Ya kavuşur zaman, ya kavuşmaz ama arada kalan yine bir oğul.Yabancıdan bir dünya gibi başka bir yurt.Parçadan bir kesik son selam, son bakış.Ama her ne olursa olsun kalmak ister bir oğul babasıyla oturduğu oturakta.
Ve öncesinde dağınık bir evi saraydan bir göz içine saklar, aşların en güzelini koyar tahtadan bir masaya parçadan kesit.Ve sıkılsada anlar, zaman dövüşür özlemle.Yollardaki mezar taşları gibi belkide sona ulaşır o ân içinde mutluluk.Ve son bir selam gözlerde, sımısıkı sarılmak,gözlerde yağmurdan yaşlar ve selam eder oğul can parçası babaya.Ve bir 24 dakika içinde omuzlarda kalır eller, omuzlarda kalır özlemler,omzunda kalır bir oğul can parçası babasının.Biten bir günün ardından baba saatine bakar " 24 dakika var" diyerek derinden bir iç geçirir.
yol biter,
göz yaşların bitmez.
derin bir mâzi gibi karanlık,
küçük ışıklar umut.
yalnız bir koltuk,
sessiz bir demir parçası gibi,
içindeki yaşlar.
ve geride kalan,
aynı yatakta iki kalp atışı,
iki günden çalınan yarım günler.
ve son bulur,
renksiz bir hal alır,
sona eren bir 24 dakika...(babama)