Soğukluğumun affıdır içime ve içtenliğime, sevgiden öte beni bağlayandır bu yaşanası hayata etrafımdaki dostlarım.Hiç önemli değil var ya da yok diğer tarafın durağan durumu, cennet ya da cehennem ne ile kıyaslayabilirsin hayatında ve eylemlerinde, nelerinden ödün verirsin, hangi hırstır seni tutan… Sonu değil midir başlangıcı vardan yok eden ve başlangıçlar değil midir bize mutluluk adına hüznü sonunda veren, bitmesini istemediğin çilekli bir pasta gibidir, bitmesini istemediğim hepinizsiniz…Hem bu yazdığım çizdiğim harflere, sizleri resmettiğim bu cümlelerime başka bir resimde eklemek istemiyorum.Aldığım en güzel ve kaldığım en güzel günler sizsiniz, ki insan ne ister gülerek boğulabildikten sonra, sekiz yaşındaki çocuklar gibi olabildikten sonra, hayaller kurup koşturabildikten sonra, kim buna engel olabilirki kendinden başka…ve insan ömrü bir resim tuvalinde yağmur Tanrı gibidir, kalmak istediğin tüm hayaller, tüm gözler, tüm eller, tüm sarılmalar, bir anda yok olur ama hep varsındır düşlerde ve gözlerde…içimin içten içe döküldüğü bu gözlerimin harfleri, her zaman söyleyemesemde size anlatır beni , size anlatır içimdeki sizi…olsa da olmasa da tarafından âlemi ve cenneti ben birgün toprak ananın evladı olucam ve yazdığım üçüncü kalite sarı sayfalarımda anılıcam, ondan önce dostlarımda ve sevgililerde kalıcam…sonsuzluk olmasa da son nedir öğrenicem.
hepinizi gerçekten gerçeğin bedenimde bulduğu anlamıyla seviyorum ve hep yanımda taşıyorum…23:05 10.12.2011
